4444 kuvvetinde bir güç

Bazı duâlar için telâffuz edilen 4444 gibi sayılar, duâ ile istenen murada ulaşılması için asgarî görülen okuma birim ölçüleridir. Böyle sayılar ile duânın çokça okunması kast edilmiştir. Üstad Bediüzzaman Hazretlerinin bir ihlâs düsturu olarak ifade ettiği gibi, dört kere dört ayrı ayrı olsa on altı kuvvetinde olmakta iken, bir çizgi üstünde omuz omuza verseler 4444 kuvvetinde bir güç meydana getirmektedir.1 Sayıca çokluk, manevî güç ve kuvvette “yoğunlaşma”, istek ve talebe “kilitlenme” demektir. Duâda böyle yoğunlaştıktan sonra, makbul olması—inşallah—Allah’ın rahmetinden umulur.

Duâ ihtiyaç oldukça yapılır. İhtiyaç varsa duâ bırakılmaz. 4444 defa okumamız tavsiye edilen duâyı, kendi günlük yoğunluğumuza göre plânlayıp ihtiyaç hissettiğimiz her gün, güç yetirebildiğimiz sayıda okuyabiliriz. Günde ne kadar okuyabilirsek, o kadar. Önemli olan, okuyabildikçe okumamızdır. Toplamda sayının tutması diye bir şey yoktur. Belki bu rakam, en az bu kadar okumayı ifade etsin diye söylenmiş olabilir. Yoksa sayının şaşırılmasında hiçbir sakınca yoktur.

Esas olan; ihtiyaç varsa duâyı bırakmamaktır. Çünkü duânın vakti kaza olmamış demektir. Ne zaman ihtiyaç biterse, o zaman duânın vakti kaza olmuş olmaktadır. İhtiyaç bittiğinde o çeşit duâya son verilir.

Dipnotlar:
1- Lem’alar, s. 165