Ömer Bey: “ Mesnevî-i Nûriye’nin 181. sayfasında “1 ve keza, seni nefsini sevmeye sevk eden esbap” diye başlayarak, nefsimizi sevme sebepleri zikrediliyor. Bu bölümü açıklar mısınız?
ALLAH’I DAHA ÇOK SEVMEN GEREKMİYOR MU?
Bedîüzzaman’ın ifadesiyle, bizi nefsimizi sevmeye sevk eden sebepler üçtür:
1- Bütün lezzetlerin kaynağı nefistir.
2- Vücudumuzun merkezi ve menfaatimizin takipçisi nefistir.
3- Bize en yakın zannettiğimiz şey nefistir.
Madem böyledir: (Üstad Hazretleri şöyle soruyor:)
1- Ey nefis! Fani lezzetlere mukabil, baki lezzetleri veren Allah’ı -nefsinden ve sevdiklerinden- daha ziyade sevmen gerekmiyor mu?
2- Ey nefis! Kendini vücudun merkezi sayıyorsun, menfaatin kaynağı zannediyorsun! Öyleyse, o vücudu sana veren ve vücudun ayakta kalmasını sağlayan Allah daha fazla sevgiye ve muhabbete lâyık değil midir?
3- Nefsini sevmen, onun sana yakınlığı dolayısıyla; öyle mi? Öyleyse, istediğin bütün güzellikler elinde bulunan, o nefsi yaratan ve sana nefsinden daha yakın olan Allah daha çok sevmeni hak etmiyor mu?2
DİPNOTLAR :
1- Mesnevî-i Nûriye, s. 181.
Benzer konuda makaleler:
- Sevgide ve gaflette nefsin çaresizlikleri
- Nefisle sürekli hesaplaşmalı
- Nefis mü’min midir, kâfir midir?
- Nefsin halleri
- İnsan, Allah’ın lütfunu taşıyabilmelidir
- Risâle-i Nur’da nefsin dört hatvesi
- Nefsim
- Nefsimi nasıl yenebilirim?
- İnsan ve nisyan üzerine
- İçimizdeki riskli inci: Nefis
- Kendimizi neden affetmeyeceğiz?
- Nefsin terbiye edilmesi
- Nefsi terbiye etmek
- Nefsin cerbezeci ve münafıklık hali
- Unutkanlık nasıl nimet olur?
