Duâda lâfız değil; kalbimizden geçen önemlidir

Elif Hanım: “Bir annenin evlâdına ‘Seni Allah’ın birliğine emanet ediyorum’ sözünde bir yanlışlık ve şirk tehlikesi var mıdır?”

 

Duâda ağzımızın dili değil; yüreğimizin dili önemlidir. Lâfız değil, kalbimizden geçendir önemli olan.

Annenin ve babanın evlâdına veya kişinin arkadaşına “Seni Allah’ın birliğine emanet ediyorum” demesinde bir yanlışlık veya şirk tehlikesi yoktur.

Şirke düşmek o kadar kolay bir iş değildir. Kalbin safi bir duâsı ile veya dilin kalbe halisane tercüman olmasında kullandığı kelimeler ile-–bu kelime yanlışlıkla şirk ihtiva etmiş olsa bile—şirke düşülmez.

Şundan emin olalım: Allah bizi yanlış anlamaz. Yeter ki kalbimiz doğru olsun! Dil sürçmelerimizden-–inşaallah—muafız.

Ancak bu duânın genel kabul görmüş makbul sadefi şöyledir: “Allah’a emanet ol!”

Bu sadef, yukarıdaki temenniyi aynen ifade ediyor.

Allah’a emanet olun.

Benzer konuda makaleler:

image_pdfimage_print
OKU:   Duâda sınır yoktur

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir