Bir Kur’ân hazinesi: Rumuzat-ı Semaniye

Eskişehir’den Süleyman Akkın: “Rumuzat-ı Semaniye risalesini tanıtır mısınız?”

Bediüzzaman’ın Rumuzat-ı Semaniye’si, Yirmi Dokuzuncu Mektubun Sekizinci Meselesi olarak telif ettiği eseridir. Bu eser Mektubat’ta henüz yer almamaktadır.

Mektubat’ta ve Mektubat’ın fihristesinde yer alan açıklamada şöyle deniyor:

“Rumuzat-ı Semaniye: Sekiz Remizdir, yani sekiz küçük risaledir. Şu remizlerin esası, ilm-i cifrin mühim bir düsturu ve ulûm-u hafiyenin mühim bir anahtarı ve bir kısım esrar-ı gaybiye-i Kur’âniyenin mühim bir miftahı olan tevafuktur. İleride başka bir mecmuada neşredileceğinden buraya derc edilmedi.”1

Risalelerde Rumuzat-ı Semaniye hakkında muhtelif yerlerde atıflar yapılarak Rumuzat-ı Semaniye’nin önemi vurgulanıyor; Kur’ân harflerinin ne kadar muntazam, esrarlı ve mânâlı olduğunu Rumuzat-ı Semaniye’nin gösterdiği2 bildiriliyor.

Rumuzat-ı Semaniye risalesinin yazılış sebebini Üstad Bediüzzaman Hazretleri şöyle açıklıyor:

“Bu meş’um zamanda Kur’ân’ın bir temel taşı olan hurufuna hücum ediliyor. Ve onların tebdiline çalışılıyor. Bu risalenin sebeb-i telifi, Kur’ân’ın tercümesi Kur’ân yerinde camilerde okunmak olan dehşetli su-i kasdına karşı bir mukabeledir.”3

Rumuzat-ı Semaniye risalesini yoğunluğu, veciz üslubu, belağatı ve ehemmiyeti sebebiyle özetleme imkânı olmamakla beraber, nelerden bahsettiğini kısaca arz etmeye çalışalım:

Birinci Remiz: Bu remiz, Kur’ân’ın i’câzından ve tevafuklarından bahsedildiği altı remizden ibarettir.

İkinci Remiz: Kenzü’l-Arş duasının feyzinden gelen önemli bir nüktedir. Kur’ân harflerinin tevafuklarından bahseder.

Üçüncü Remiz: Yine Kenzü’l-Arş duasının feyzinden gelen diğer bir önemli nüktedir. İki kısımdır.

OKU:   Risâlelerde serçe kuşu

Birinci Kısım: İlk inen Alak Sûresi’nin harflerinin, diğer sûrelerle irtibatlı dört letafetinden bahsediyor.

İkinci Kısım: Kur’ân sûrelerinin tevafuk anahtarı ile açılacak sırlarından ve bu sırlarla gün yüzüne çıkan tarihî vakıalardan bahseder. Mesela bir vakıa kaydı: “Sure-i Hac, 1291’de zelzeleli kıyametnümun hadisatına ve Rus’un dehşetli hücumuna (93 Harbi diye bilinen dehşetli Osmanlı-Rus harbine) hazırlandığı vakte nazar-ı dikkati celbediyor.”4

Dördüncü Remiz: Âhir zaman alâmetlerini şiddetli bir biçimde tahlil eden İnna A’teynâ’nın sırrına dairdir. Başka bir ifadeyle, Kevser Sûresinin bir âhirzaman tefsiridir.

Beşinci Remiz: Mühim tevafuklarıyla ehemmiyetli sırları bulunan İza câe nasrullah suresinin esrarına dairdir.

Altıncı Remiz: İnnâ A’teynâ suresi harflerinin tevafuklarından ve bu harflerin işaret ettiği önemli sırlardan ve keza bu harflerin haber verdiği Şam’ın fethi, Kudüs’ün fethi ve İstanbul’un fethi gibi önemli istikbal hadiselerinden bahseder.

Yedinci Remiz: Kur’ân’ın harflerinin değiştirilmesine ve Kur’ân yerine tercümesinin ibadet dili olmasına imkân olmadığını ispatlayan ve Kur’ân harflerinin tevafuklarından bahseden üç parça olarak yazılmıştır.

Birinci Parça: Kur’ân surelerinin kelime ve harf sayılarını cetveller halinde veriyor.
İkinci Parça: İsm-i Celâl olan Allah lafzının ve Rab isminin Kur’ân’daki adedi ile ilgili önemli tevafuklar üzerinde durulmuştur. Sûrelere göre Allah ve Rab isimlerinin sayısı bir cetvelde verilmiştir. Gafletle okunsa dahi her bir Kur’ân harfinin en az on sevap verdiğini ispatlıyor.
Üçüncü Parça: İki kısımdır.

OKU:   Tecvid ve Kur’ân

Birinci Kısım: Haşr-i cismaniyi ispat eden Onuncu Sözün bir Kur’ân mucizesi olarak tevafuklarından bahseder.

İkinci Kısım: Hazret-i Âdem’den (as) dünyanın sonuna kadar İslâm’ın hükümferma olduğu yıl sayısı ve keza dünyanın ömrü Kur’ân âyetlerinin sayısı esas alınarak çıkarılan eyyam-ı şer’iyye ile izah ediliyor.

Sekizinci Remiz: Kur’ân harflerinde bulunan icaz lem’alarıdır. Bu remizde harflerle meydana gelen tevafukun başka bir cephesi nazara veriliyor. İhlâs Sûresi, Felâk Sûresi, Nas Sûresi ve Fatiha Sûresinin harfleri arasındaki harika tevafuka işaret ediyor ve bu sûrelerin tevafuklarla verdiği gaybî haberlere dikkat çekiliyor.

Dipnotlar:

1- Mektubat, (Yeni Tanzim), s. 749
2- Sözler, s. 414; Şualar, s. 127, 240, 247, 526, 639,; Asa-yı Musa, s. 77, 83, 115; Kastamonu Lahikası,  s. 80, 100, 194; Emirdağ Lahikası, s. 159; Sikke-i Tasdik-i Gaybi, s. 113, 123, 153; Tarihçe-i Hayat, s. 321
3- Osmanlıca Nüsha
4- Rumuzat-ı Semaniye, Mutlu Yayıncılık, İstanbul, 2010, s. 203

Benzer konuda makaleler:

OKU:   Peruk takmak

image_pdfimage_print

Bir yanıt yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir