Şeytan içimize mi giriyor?

Şeytan içimize girmez. Ama içimizde her vakit şeytanı dinleyen ve şeytandan emirler alan “nefis” adında bir kulağımız var. Bu kulak yardımıyla şeytan ruh dünyamızla temas kurar ve bizi her fırsatta saptırmaya çalışır, isyana sürükler, günahlar konusunda fırsat buldukça bize azgınlık verir.

Şeytan bunu neden yapar? Çünkü şeytan insanın düşmanıdır. Şu âyet bunun delilidir: “Ben size emretmedim mi, ey Âdemoğulları! ‘Şeytana kulluk etmeyin. O sizin apaçık düşmanınızdır. Bana kulluk edin. İşte doğru yol budur. Cidden o pek çoğunuzu saptırdı. Akıl edemediniz mi?”1

Düşman düşmanlığını yapıyor. Şeytandan Allah’a sığınmak gerekir. “Eûzü billahi mineşşeytanirracim” esrarlı sözü bizim Allah’a sığınma sözcüğümüz. Kur’ân’da bundan başka dua mahiyetinde âyet ve sûreler de var. Felak ve Nas Sûreleri bunlardandır. Bu dua ve sûreleri her zaman bol bol okuyarak her türlü şerden ve kötülüklerden Allah’a sığınmalıyız. Bunu her zaman yapmalıyız. Bilhassa bu âyet ve sureleri namazda zamm-ı sûre yerinde bolca okumamızda da fayda var. Bunu ihmal etmemeliyiz. Kulun Rabbine sığınmayı ihmal etmesi demek, şer güçler ve kötülük merkezleri karşısında zayıf ve desteksiz kalması demektir. Bu durumda ağlayıp sızlanmanın âlemi de olmaz.

Bizi kötülüklere sürükleyişinden, Allah’ın haram kıldığı şeyleri güzel gösterişinden, bize günahları cazip gösterişinden, bize ibadetlerde gevşeklik verişinden, hayır ve hasenat hususlarında içimize isteksizlik atışından, bu işin altında şeytanın olduğunu anlarız. Şeytanın emirlerinin aksini yaparak insanî görevlerimizi yerine getirmiş, Allah’a kulluğumuzu göstermiş oluruz.

Dipnotlar:
1- Yasin Sûresi: 60, 61, 62