Duâda lâfız değil; kalbimizden geçen önemlidir
Elif Gülsar: “Bir annenin evlâdına ‘Seni Allah’ın birliğine emanet ediyorum’ sözünde bir yanlışlık ve şirk tehlikesi var mıdır?”
Duâda ağzımızın dili değil; yüreğimizin dili önemlidir. Lâfız değil, kalbimizden geçendir önemli olan.
Annenin ve babanın evlâdına veya kişinin arkadaşına “Seni Allah’ın birliğine emanet ediyorum” demesinde bir yanlışlık veya şirk tehlikesi yoktur.
Şirke düşmek o kadar kolay bir iş değildir. Kalbin safi bir duâsı ile veya dilin kalbe halisane tercüman olmasında kullandığı kelimeler ile –bu kelime yanlışlıkla şirk ihtiva etmiş olsa bile- şirke düşülmez.
Şundan emin olalım: Allah bizi yanlış anlamaz. Yeter ki kalbimiz doğru olsun! Dil sürçmelerimizden –inşallah- muâfız.
Ancak bu duânın genel kabul görmüş makbul sadefi şöyledir: “Allah’a emanet ol!”
Bu sadef, yukarıdaki temenniyi aynen ifade ediyor. Allah’a emanet olun.