Devamlı şehir dışına çıkan birinin namazları seferi kılması hakkında

Esas olan ibadet yapmaktır. Esas olan namazı vaktinde kılmaktır. Seferîlikle ilgili esaslar, seferî halde iken zor durumda kalanlara mahsus kolaylaştırıcı birer hükümden ibarettir. Bir yolcu seferîlik hükümlerini, ihtiyaç duyarsa uygular. İhtiyaç duymayıp uygulamadığı zaman ise, namazını ifsat etmiş olmaz. Yeter ki namazını kılsın; namazı dört mezhebe göre sahihtir.

Siz, ikamet durumunuza göre doksan kilometreden uzak illere on beş günden az süreli kalmak üzere çıktığınız zaman seferî sayılırsınız. Böyle yolculuklarınızda zaman darlığı çektiğiniz ve ihtiyaç duyduğunuz yerlerde namazı kısaltarak kılabilirsiniz. İhtiyaç duymadığınız zamanlarda ise, namazı kısaltmadan kılmanızda bir sakınca yoktur. Her ikisine de mezheplerden müsaade vardır. Yalnız, namazı bırakmayınız; kâfidir.