Risale-i Nur´a saygı

Balıkesir’den Süleyman Bayşu: “Ben bazen uzanarak kitap okuyorum. Uzanarak Risale-i Nur okunur mu? Bir mahzuru var mıdır?”

Nafile olarak Allah’ı anmanın, zikretmenin, tefekkür yapmanın veya bu maksatla kitap okumanın şartı ve kuralı yoktur. Zihnimize yerleştirdiğimiz malum saygı şekilleri, çerçevesi ve sınırları örfümüzce çizilmiş şekillerden ibarettir. Bu şekillere uymakla saygı duyulduğu söylenir. Fakat, uymamakla günah işlenmiş olduğu söylenmemeli. Söz gelişi, hiçbir neden yokken, kitap okurken düzgün biçimde oturmak yerine uzanmayı tercih etmek ve bunu alışkanlık haline getirmek sağlıklı bir davranış biçimi olarak görülmemeli. Bununla beraber, yorgunluk hissedildiği zamanlarda, bazen, okuma motivasyonunu sağlamak amaçlı, uzanarak veya sair biçimlerde okumayı günah ilan etmeye de gerek yok.

Kur’ân her halimizle Allah’ı anmamızı önerir. Buyurur ki: “Onlar ki, ayakta iken de, otururken de, yatarken de dâima Allah’ı anarlar, göklerin ve yerin yaratılışını tefekkür ederler. “Bunları boş yere yaratmadın ey Rabbimiz” derler. “Seni bütün noksanlıklardan tenzih ederiz. Sen de bizi Cehennem azabından koru. Rabbimiz, Sen kimi Cehennem ateşine koyarsan, onu muhakkak rezil etmişsindir. O zalimlerin hiçbir yardımcısı yoktur. Rabbimiz! Bizi, ‘Rabbinize iman edin!’ diye çağıran davetçiyi işittik ve inandık. Rabbimiz, Sen bizim günahlarımızı bağışla, kusurlarımızı ört ve bize iyiler zümresinden olarak ölmeyi nasip eyle. Rabbimiz! Peygamberlerin vasıtasıyla vaad ettiğin Cenneti ve ebedi saadeti bize ver. Sen vaadinden dönmezsin.”1

Dipnotlar:
1 Âl-i İmran Sûresi: 191, 192, 193, 194.