Peygamberimızin bir çocuga hiddet göstermesinin hikmeti

Peygamber Efendimizin (asm) çocuklara karşı fevkalâde müşfik ve sevgi dolu olduğunu dost düşman herkes teslim etmiştir. Bu Resul (asm) şefkati hiç şüphesiz bütün çocuklara şâmildir. Torunlarına karşı sevgi ve şefkat dolu bulunan Allah Resulü (asm), her çocuğa karşı da sınırsız sevgi ve şefkat duyardı ve çocuklara sevgi ve şefkatle yaklaşılmasını emrederdi. O (asm) âlemlere şefkat ve rahmet Peygamberi oluşunu, en özel mânâda çocuklar üzerinde de gösterirdi.

Peygamber Efendimizin (asm) namaz gibi dînî ağırlığı ve hürmeti bulunan bir ibâdeti teşrî esnasında, önünden kasıtla geçen aklı başında birisine hiddet göstermesi, yumuşak huyluluğu ile, şefkati ile, merhameti ile elbette tezat teşkil etmez. Çünkü Allah Resulü (asm) davranışlarda “îtidal”i tavsiye eden, “vasat”ı emir buyuran, kendisi de Celâl cilvelerinden olan celâllenme, hiddet, öfke ve gadap hâli ile Cemâl tecellîlerinden olan hilm, merhamet, şefkat ve sevgi gibi duyguları bir arada, ama gerektiği yerlerde “îtidal” içinde yaşayan ve gösteren mutlak ve eşsiz rehberdir. Her hâdiseyi kendi özel şartları içinde incelemeli ve değerlendirmeliyiz.