Ölmeden önce ölmek

Ölmeden önce ölmek fizikî olarak mümkün değil. Bu hadis-i şerifle mecazî olarak, ölmeden önce nefsimizi dünya istekleri açısından terbiye etmemizin emredildiğini anlamalıyız. Nefsimiz dünya isteklerine doymak bilmez. Bediüzzaman Hazretleri ‘tûl-i emel’ denilen nefsin bu yönünün ölümü düşünmekle terbiye edileceğini söyler. Çünkü ölüm bütün lezzetleri acılaştırır. Bunun içindir ki bir hadiste “Lezzetleri tahrip edip acılaştıran ölümü çok zikrediniz”1 denilmiştir.

Diğer yandan dünya bütün isteklerin doyuma ulaşacağı bir yer olmaktan uzaktır. Çünkü fanidir. Nefsimiz bu doyumsuz yapısıyla dünyada kanaat etmekle yükümlü kılınmıştır. Dünyada bitmek bilmeyen isteklerine karşı helâl olanla kanaat ettiğinde, âhirette Cennete ulaşacağı kendisine müjdelenmiştir.

Yani nefis ölmeden önce kendisini hükmen ölü bilir ve bu şekilde kendini terbiye ederek isteklerinin helâl olanı ile yetinirse, öldükten sonra rahat eder.

Dipnotlar:
1- Tirmizî, Zühd: 4